Trumpet Player - Educator - Composer/Arranger
Band leader - Sideman - Arranger/composer for recording sessions and performances - Teaching private lessons and ensemble lessons at universities, music camps and workshops.
A lyrical and broad minded jazz trumpet player. Joep started playing trumpet as a child in the village wind band. He studied jazz trumpet at The Prince Claus Conservatory in Groningen (The Netherlands) with Kurt Weiss and Brian Lynch. After a few years of working as a freelance musician and educator in Amsterdam, Joep decided to move to South Korea, where he is based since 2012.
CD-RECENSIE
Joep van Rhijn Trio – Paper Planes
bezetting: Joep van Rhijn trompet, flugelhorn; Yongjun Chon piano; Inseop Song contrabas
opgenomen: april 2016, Audioguy Studio, Seoul
uitgebracht: 2016
label: Audioguy
aantal stukken: 8
tijdsduur: 48’27
website: www.joepvanrhijn.com
door: Erno Elsinga
Source: jazzenzo.nl
Trompettist Joep van Rhijn (1984) maakte in Nederland onder meer deel uit van The Jig, The Rotterdam Jazz Ska Foundation, World Music Band Artkiki en Speelman & Speelman. In 2012 vertrok de musicus naar Zuid-Korea en nu, vier jaar later, verschijnt zijn eerste album onder eigen naam met de Koreanen Yongjun Chon (contrabas) en Inseop Song (piano) aan zijn zijde.
Van Rhijn studeerde aan het Prins Claus Conservatorium in Groningen en volgde later nog lessen compositie en arrangeren aan het Conservatorium van Amsterdam. Zijn werk werd in 2009 geselecteerd voor het album ‘New Dutch’ van de West Coach Big Band waarin jonge getalenteerde componisten/arrangeurs schrijven voor een groot ensemble onder leiding van de Amerikaanse trompettist Kurt Weiss bij wie Van Rhijn eveneens les nam.
Op ‘Paper Planes’ laat Van Rhijn zich inspireren door de traditionele jazz. Zijn composities zijn lyrisch en sfeervol waarbij de begeleiding van contrabas en piano vooral in dienst staan van de naamgever van het trio. Van Rhijns zuivere toon is melodisch en ingetogen, fluweel maar bedeesd. Een prettig luisterboek dat nooit spannend wordt maar aangenaam deint, hier en daar opgeschud door een swing of pianistisch hoogstandje van Chon.
Met componeren in de geest van de traditionele jazz is niets mis, maar ‘Paper Planes’ kan wel wat avontuur gebruiken. Met name in de begeleiding valt nog veel te halen. Gewaagde interactie, een rauw randje, uitdagend spel waarbij het trio gedwongen wordt uit de comfortzone te treden, zou meer recht doen aan de levendigheid van de jazztraditie.
BUY THIS ALBUM
